YÜZ İLİMİN SƏDASI

Qanımız səpələnib bu yurdun yarasına,

Addım addım sarıyıb bu yurda can demişik.

Yüz ilin zəfərində Naxçıvanın payı var,

Yumruq kimi birləşib, Azərbaycan!- demişik!

Anam Azərbaycanım, yüz yaslı ovladınam,

Səninlədir sevincim, səninlədir kədərim.

Bir körpə uşaq kimi başımda sığalın var.

Şərqin qapısı oldum, sənsən mənim öndərım!

Hər atılan caynağa polad sinələr verib,

Kecmişik biz tarixin alovlu sınağından.

Dünənim bu ğunümdə dolaşır sirli-sirli,

Birləşib yollar açır sabahın sorağında. 

Sən, Muxtar Respublikam, tarixin əlifbası,

Min illər tarix yazan insanların var olub.

Rəssamın qaya üstə, şairin qəlbə yazıb,

Qəhrəman oğulların igidliyi car olub.

Yüz ildir ayrılmısan doğma qardaşlarından,

Qovuşmağa bir addım, bir anlıq nəfəs qalıb.

İndi addım atırıq Zəngəzur yollarında,

Zəngəzur-Azərbaycan! -deməyə bir səs qalıb.

Yüz ilin zirvəsinə bir zirvə də tən gəlir,

O, Heydər zirvəsidir, əsrimizin insanı.

Bütövlük, azadlıq var yüz addımın sonunda,

İlham- qalıb liderdir, yurdun övladın tanı!

Yüz ildi dalğalanır muxtariyyət sədası,

Tarixə möhür vurub üçrəngli al bayrağım!

Naxçıvan bu torpağın yenilməyən zəkası,

Yaşa, Nuhun diyarı, yaşa, azad torpağım!

                                             Təranə Arifqızı