Ölüm-yüksəliş

Ölə-ölə yazmıram,
Yaza-yaza ölürəm.
Məmməd Araz
Yaza-yaza ölən şair,
Bu ölümün yüksəlişdir,
Əbədiyyət dünyamıza
              Peyğəmbər tək bir gəlişdir.

Yaza-yaza ölən şair,
Bu dünyanın dərd-sərini
                      öz dərdi tək bölən şair,
Yaza-yaza sən ölməsən,
Şeirimiz də yetim qalar,
Araz adlı qəm karvanı yolun
                                             azar.
Həsrət adlı qəm yükünü
                                    kim daşıyar misralarda?
Kim qoruyar şeirimizi  
                                     bu dünyada dolaylarda.
Yaza-yaza ölən şair,
Sən olmasan, 
Yaza-yaza 
                sən ölməsən,
Arazımız tənha qalar, 
Dərd əlindən öz üçündə
                                 o boğular.
Axı, Araz bu millətin 
                            həsrət adlı göz yaşıdır.
Savalansa, bu millətin
                                Gülüstanda, Türkmənçayda 
Dəfn olunmuş ümidinin
                                      baş daşıdır. 
Yaza-yaza ölən şair,
Sən olmasan kim oyadar,
                                    yatmışları, batmışları,
                                                                qeyrətinin satmışları.
Xırdalığa xırdalanmış 
                                    insanları,
Kim dirildər ruhu ölü, adı diri o canları?..

Şair, dədəm, sən olmasan,
Yaza-yaza sən ölməsən, 
Bəs, kim silər 
                            oğlu şəhid anaların göz yaşını,
Bəs, kim öpər,
                              Xətainin qeyrət adlı baş daşını.
Yaza-yaza ölən şair,
Bu ölümün yüksəlişdir,
Əbədiyyət dünyamıza
Peyğəmbər tək bir gəlişdir.                                                    

Faiq Səfərli