O yaşayır, yaşayacaq…
Böyük şəxsiyyətlər uca zirvəli dağlar kimidirlər. Onlardan məsafə baxımından uzaqlaşdıqca daha möhtəşəm və əzəmətli görünürlər…
Heydər Əliyev də uca zirvəli dağlara bənzəyir… Özünəməxsus vüqarı, əzmi və əzəməti ilə müstəqil dövlətimizin qurucusu və memarı kimi daim ürəklərimizdə yaşayır.
Konkret bir zamana sığmayan Heydər Əliyev həm də bütün zamanların ƏN BÖYÜK AZƏRBAYCANLIsıdır. 12 dekabr 2003-cü ildə cismən aramızdan ayrılsa da xalq sevgisi, el məhəbbəti ulu öndəri yaşadır və yaşadacaqdır.
Ümummili lider Heydər Əliyevə dərin sevgi və məhəbbət həm də minlərlə mahnıda, şeirdə, tabloda və heykəltaraşlıq nümunələrində əbədiləşib.
NUHÇIXAN o zaman Naxçıvan Dövlət Universitetinin tələbəsi olan Sahil Tahirlinin “Şərq qapısı” qəzetinin 16 dekabr 2003-cü il tarixli nömrəsində dərc edilən “O yaşayır, yaşayacaq…qanımızla qidalanan bayrağımın dalğasında” adlı şeirini təqdim edir:
Ölüm, sən ən acizmişsən,
bilməmişdim!
Cılız ölüm, zəif ölüm,
zərif ölüm!
Sənin məğlub olmağını
Bu vaxtadək görməmişdim,
Ölüm, sənə gülməmişdim!
O dahinin önündəcə
diz çökdün sən!
Gücsüz qaldın milyonların
Ürəyində şölələnən,
alovlanan
Sönməz sevgi qarşısında!
Ucuz ölüm, ona gücün
yetməz sənin,
Heydər adlı okeanda
Gedə bilməz, batar gəmin!
O yaşayır:
Türk ellərin Vətən adlı
nidasında,
Körpələrin inqəsində,
Anaların laylasında,
Babaların daşa dönmüş
sədasında yaşayır o!
Kim deyir ki, yaşamır o,
yaşamaz o?!
Kim deyir ki, dərdimizi daşımır o,
daşımaz o?!
Bizimlədir…
Qanımızda, canımızda
Ruhumuzda yaşayır o,
Şuşa, Laçın, Naxçıvanda,
Ağdamımda, Zəngilanda
yaşayır o!
Xocalılı, Qarabağlı
dərdimizi daşıyır o!
Ulu türkün yer titrədən
nərəsində,
Zəngəzurun, Kəlbəcərin
haqq səsində,
Xalqımızın od göyərdən
sinəsində
Yaşayır o!
Günəşlə Ay Heydər deyir,
O tay, bu tay Heydər deyir!
Bütün cahan Heydər deyir!..
O canların müstəqillik
mayasında,
Nəfəs alır yaşayır o,
Qanımızda qidalanan
bayrağımın dalğasında!
O yaşayır, yaşayacaq
O yaşadır, yaşadacaq!